Ν. Πίνδος, Καστανιά - Μοράβα 1845μ.
Το μονοπάτι ξεκινά από το χωριό Καστανιά και πιο συγκεκριμένα από το τέλος του χωριού απέναντι από το ξενοδοχείο Μανάκος σε υψόμετρο 840μ. Στην αρχή ξεκινάμε με ανηφορικό φαρδύ χωματόδρομο αλλά πολύ γρήγορα μπαίνουμε σε μονοπάτι στα αριστερά μας. Η κατεύθυνσή μας είναι Δ-ΒΔ. Το μονοπάτι διακρίνεται πολύ καλά και η σήμανση σε όλο το μήκος του είναι ικανοποιητική. Μετά από 40 λεπτά περίπου φτάνουμε σε δασικό δρόμο τον οποίο διασχίζουμε κάθετα και συνεχίζουμε να κινούμαστε στο μονοπάτι. Σύντομα η πορεία μας παίρνει κατεύθυνση ΝΔ, ενώ στα επόμενα 50 λεπτά συναντάμε πηγή με σωλήνα αφού πιο μπροστά έχουμε περάσει ένα ρέμα και διανύσει 3,5χλμ. Συνεχίζουμε την πορεία μας ακολουθώντας πότε σημάδια σε δέντρα και πότε τσέρκια. Σε λιγότερο από ένα δίωρο φτάνουμε σε χαρακτηριστικό λιβαδάκι με ένα έλατο στη μέση. Σε εκείνο το σημείο στρίβουμε αριστερά σε Ν κατεύθυνση και πολύ γρήγορα βγαίνουμε σε χωματόδρομο τον οποίο και ακολουθούμε σε Δ κατεύθυνση και για περίπου 500μ. Στη συνέχεια μπαίνουμε αριστερά ξανά σε μονοπάτι με ΝΑ κατεύθυνση το οποίο μας οδηγεί σε ένα διάσελο με χωματόδρομους που διασταυρώνονται και όπου υπάρχει εκκλησάκι μικρό. Η κορυφή πλέον είναι εμφανής και παίρνουμε τον χωματόδρομο στα δεξιά μας (ΝΔ κατεύθυνση) τον οποίο αφήνουμε πολύ γρήγορα και μπαίνουμε σε μονοπάτι με μεγαλύτερη κλίση. Ακολουθούμε τα σημάδια στα δέντρα και μετά από μια απότομη κόντρα μας βγάζει σε ράχη (υπάρχει και στάνη) που οδηγεί στην κορυφή Μοράβα στα 1845μ. Χρειαστήκαμε κάτι λιγότερο από 4 ώρες -με όχι πολύ γρήγορο ρυθμό-, διανύσαμε 7,5 περίπου χλμ και ανεβήκαμε 1000 περίπου μέτρα.
Χιόνι αρχίσαμε να συναντάμε δειλά-δειλά από τα 1400μ και πάνω (25/4/2009). Το περισσότερο ήταν μαζεμένο στην τελευταία απότομη κόντρα και όπου βούλιαζε (σε λίγα σημεία ευτυχώς) έφτανε και το ένα μέτρο! Ο κορυφή ήταν στεγνή, ενώ επάνω της υπάρχει ένας άχαρος ανακλαστήρας (κεραία;) του ΟΤΕ. Η θέα είναι φανταστική!!! Βλέπει κανείς Σμόλικα, Περιστέρι, Τζουμέρκα, Κόζιακα, Τρυγγία, Άγραφα και γιατί όχι και Όλυμπο! Το μονοπάτι, ιδίως στην αρχή της πορείας, είναι μέσα σε δάσος με πανέμορφες εναλλαγές και μοναδικά χρώματα.
Την επόμενη ημέρα επισκεφθήκαμε κάτι καταρρακτάκια που έχει λίγο έξω από το χωριό. Στο τέλος του χωριού υπάρχει πινακίδα μπροστά από ένα χωματόδρομο. Αρχικά παίρνουμε αυτόν τον χωματόδρομο και σε λιγότερο από μια ώρα μπαίνουμε σε άλλο χωματόδρομο που συναντάμε διχαλωτά. Χαρακτηριστικά σε εκείνο το σημείο υπάρχει εκκλησάκι μικρό και ένα ξύλινο παγκάκι. Περνάμε πάνω από μια ξύλινη γεφυρίτσα και μετά από κανά μισάωρο φτάνουμε στα καταρρακτάκια. Το δάσος μας μάγεψε με την ομορφιά του, ενώ τα πουλιά μας συντρόφευαν με το τραγούδι τους.